BYDGOSZCZ JAZZ FESTIVAL - PROGRAM          ARCHIWUM          GALERIA          KONTAKT

 

 

 

    05 listopada 2017 - FILHARMONIA POMORSKA, godz. 18.00

bilety:65 i 85 zł

POLSKIE IKONY JAZZU

ADAM MAKOWICZ- POLSKA

ŚWIATOWE KONCERTY GWIAZD

JOSHUA REDMAN TRIO- USA

JANE MONHEIT - USA

Adam Makowicz – legenda jazzu, mistrz improwizacji, wybitny pianista

Urodził się w 1940 roku w Czechach, w polskiej rodzinie mieszkającej wówczas na Śląsku Cieszyńskim. W 1946 z rodzicami powrócił do Polski. Pierwszych lekcji gry na fortepianie udzielila Adamowi jego matka, również pianistka i śpiewaczka. Młody Adam okazał się szczególnie utalentowany, dlatego też trafił do szkoły dla dzieci uzdolnionych muzycznie, a następnie do klasy fortepianu wybitnego nauczyciela, profesora Karola Szafranka w Rybniku. Choć rodzice marzyli dla syna o karierze klasycznego pianisty, 15-letniego Adama porwał jednak jazz. W późnych latach pięćdziesiątych w Polsce muzyka jazzowa była niemile widzianym i wręcz zakazanym owocem Zachodu. Ta muzyka, jak powiedział kiedyś Makowicz, „świat wolności i improwizacji”,zafascynowała go do takiego stopnia, że jako nastolatek porzucił szkołę, jej klasyczne wymogi i zasady.

W poszukiwaniu początków własnej drogi artystycznej i języka muzycznej wypowiedzi Adam, nie mogąc liczyć na dalsza pomoc rodziców, wybrał niezwykle skromną egzystencję w warunkach ciągłej niepewności przeżycia następnego dnia. Jego oazą wówczas stał się krakowski klub jazzowy „Helicon”. W 1962 roku wraz z saksofonistą Januszem Muniakiem, którego wkrótce zastąpił trębacz Tomasz Stańko, Adam założył grupę „Jazz Darings” uważaną za pierwsze europejskie combo jazzowe. Współpracował wówczas także z Andrzejem Kurylewiczem, Zbigniewem Namysłowskim, Urszulą Dudziak, Wojtkiem Młynarskim.  Przez wiele lat swoją muzyką uświetniał legendarne już wtedy warszawskie festiwale Jazz Jamboree. Od połowy lat 1970 Adam Makowicz coraz częściej grywał koncerty solowe zyskując sławę i uznanie wśród melomanów w Polsce i na świecie.

W 1977 roku z rekomendacji Benny Goodmana oraz popularyzatora jazzu Willisa Conovera (na którego programie radiowym „Music USA-Jazz Hour” młodziutki Makowicz uczył się jazzu), legendarny producent John Hammond zaprosił go na 10-tygodniowe tournee w USA. W tym czasie Makowicz nagrał solową płytę dla CBS Columbia zatytułowana „Adam”. W 1978 roku Makowicz wyjechał do USA po raz drugi, tym razem na 6-miesięczny kontrakt i od tego czasu Nowy Jork, Manhattan, stał się jego stałym domem.
Otworzyły się przed Adamem legendarne świątynie muzyki – nowojorska Carnegie Hall (pierwszy jego tam solowy występ był udziałem w koncercie poświęconym zmarłemu sześć miesięcy wcześniej Erroll Garnerowi) i klub Cookery w Greenwich Village. Zaproszony został do udzialu w Festiwalu Jazzowym w Newport w Rhode Island.

Po wprowadzeniu w Polsce w 1981 roku stanu wojennego wraz z innymi polskimi artystami mieszkającymi w USA Adam wziął udział w emitowanym na cały świat programie telewizyjnym zorganizowanym z inicjatywy prezydenta Ronalda Reagana „Żeby Polska była Polską”, co definitywnie zamknęło mu na kilka długich lat możliwość przyjazdu do Kraju. Dopiero po 1989 roku mógł nareszcie odwiedzić Polskę, do której jeździ teraz bardzo często i regularnie. Występując w USA Adam dzielił scenę z największymi i najwspanialszymi muzykami, miedzy innymi z Benny Goodmanem, Herbie Hancockiem, Earl Hinesem, Freddie Hubbardem,Sarah Vaughan,Teddy Wilsonem, George Shearingiem, George Mrazem, Al Fosterem, Jack DeJohnette, Charlie Hadenem. Był wielokrotnym solista światowych orkiestr i zespołów kameralnych jak np. National Symphony of Washington, London Royal Philharmonic Orchestra, Moscow Symphony Orchestra, Chester String Quartet, Amici String Quartet, a także niemal wszystkich znaczących zespołów polskich, w tym Filharmonii Narodowej w Warszawie, NOSPRu w Katowicach, Sinfonii Varsovia, Orkiestry Kameralnej Amadeus, Polskiej Filharmonii Kameralnej, Kwartetu Wilanów i wielu innych.

Bardzo wysoko przez recenzentów został oceniony występ w duecie z Leszkiem Możdżerem w Carnegie Hall we wrześniu 2004 roku. Koncert – „pojedynek” między mistrzem weteranem i wschodzącą gwiazdą jazzu, został utrwalony na płytach CD i DVD. Nagranie to zostało uhonorowane „Platynową Płytą” przez wytwornię EMI Music. Poza utworami czysto jazzowymi ma w swoim repertuarze także klasykę, szczególnie Chopina, którym „nasiąkł” w młodości, jak sam mówi, i którego czuje „po jazzowemu” jak nikt inny. Niewątpliwym wyrazem wpływu geniuszu Chopina jest wspólne koncertowanie Adama z Krzysztofem Jabłońskim czy Stanisławem Drzewieckim z programem „Chopin klasycznie i na jazzowo”. W USA Adam wydał płytę poświęconą muzyce Chopina w interpretacji jazzowej, jedyną amerykańską płytę tego rodzaju w całości poświęconą temu genialnemu kompozytorowi. W niezwykle szerokim repertuarze Adam posiada także utwory G.Gershwina, I. Berlina, J. Kerna, C. Portera i wielu innych kompozytorów amerykańskich. Nagrał kilkadziesiąt płyt i występował w najważniejszych salach koncertowych na świecie współpracując z największymi współczesnymi muzykami. Autor kompozycji na zespoły kameralne, ponad 100 krótkich kompozycji jazzowych, a także muzyki do filmów krótkometrażowych.

Uhonorowany wieloma odznaczeniami cywilnymi, między innymi Komandorskim Krzyżem Zasługi. W roku 2008 z okazji jubileuszu czterystu lat istnienia amerykańskiej Polonii, Adama Makowicza uhonorowano włączeniem jego osoby w poczet najbardziej zasłużonych Polaków w historii Stanów Zjednoczonych. W październiku 2009 roku Adam został udekorowany w Warszawie Złotym Krzyżem “Gloria Artis” – najwyższym państwowym odznaczeniem za zasługi w propagowaniu polskiej sztuki na świecie. W 2012 Towarzystwo Przyjaciół Śląska w Warszawie uhonorowało Adama swoją coroczną nagrodą dla osób szczególnie zasłużonych dla Śląska. Od kilkunastu lat Adam poświęca swój coroczny jesienny recital w Ustroniu na cel charytatywny, wspomagając tym gestem Ośrodek Edukacyjno – Rehabilitacyjno – Wychowawczy w Ustroniu-Nierodzimiu.

Jesienią 2011 wydawnictwo PWM Edition wydało cieszącą się dużym zainteresowaniem czytelników książkę Marka Strasza „Grać pierwszy fortepian. Rozmowy z Adamem Makowiczem”, w której Adam niezwykle barwnie i szczerze opowiada o swoich trudnych początkach, miłości do jazzu i karierze za Oceanem. Drugie wydanie książki ukazało się w maju 2015.

Koncertem 11.02.2015  w Nowym Jorku Adam rozpoczął ścisłą współpracę z wywodzącym się z Polski nowojorskim saksofonistą Krzysztofem Medyną, z którym stworzył fascynujący duet jazzowy.

 

Joshua Redman Trio
  • Michael Kanan - fortepian
  • Neal Miner – kontrabas
  • Rick Montalbano – perkusja

 

Joshua Redman jest jednym z najbardziej uznanych i charyzmatycznych artystów jazzowych, jacy pojawiłi się w dekadzie 1990 roku. Urodził się w Berkeley w Kalifornii, jest synem legendarnego saksofonisty Dewey’a Redman’a i tancerki Renee Shedroff. 
W młodym wieku zaczął grać na klarnecie, ale szybko zamienił na saksofon tenorowy, który stał się jego głównym instrumentem.
Na jego rozwój włynęli tacy mistrzowie jak John Coltrane, Ornette Coleman, Cannonball Adderley, a także jego ojciec Dewey Redman. Ukończył Uniwersytet Harvarda, a drogę do kariery otworzyła mu wygrana w Międzynarodowym Jazzowym Konkursie Saksofonowym im. Theloniousa Monka w 1991 roku. Wtedy zaczął grać ze sławami jazzu i wygrywać ankiety czytelników sławnych magazynów muzycznych – Jazz Time, Rolling Stone czy Down Beat.  Jako dojrzały muzyk współpracował  z wieloma uznanymi artystami tj. Larry Golding, Kevin Heys, Roy Hargrove, Leon Parker Geoff Keezer. W 1993 roku nagrał swój pierwszy debiutancki album i otrzymał nominację do nagrody Grammy . Dołączył do zespołu samych gwiazd tj. Pat Metheny, Charlie Haden i Billy Higgins.
W 1994 założył swój pierwszy zespół w którym grali pianista Brad Mehldau, basista Christian McBride i perkusista Brian Blake.
Joshua Redman jest jednym z najbardziej wpływowych artystów współczesnego jazzu.

 

 

Jane Monheit

Jane Monheit - urodziła się 3 listopada 1977 w Ookdale, Nowy Jork. Należy do najciekawszych i najbardziej znanych wokalistek jazzowych w Stanach Zjednoczonych . Zdobywała wykształcenie muzyczne grając na klarnecie.
Szybko jednak zainteresowała się śpiewem jazzowym czerpiąc inspiracje od naiwiększych wokalistek w historii jazzu, którymi były  Ella Fitzgerald, Carmen McRae czy też Sarah Vaughan.
Występuje wraz z mężem, który jest perkusistą.
Jane Monheit brała udział w wielu konkursach, a mając 20 lat zajęła drugie miejsce w jednym z najważniejszych konkursów wokalnych Theleonius Monk Institute.
Nagrała kilka autorskich płyt, a jej pierwsza „Never Never Land“ zdobyła wielkie uznanie krytyków i słuchaczy o czym świadczy stałe miejsce przez ponad rok na liście jazzowej Bilboardu.
Ponadto nagrała albumy „In The Sun“ , „ Talking A Chance On Love“ , „Home“, „The Season“, „Surrender“.
Występowała z wieloma  wybitnymi artystami, wśród których zaleźli się Michael Buble, Tom Harrel, Terence Blanchard.
Jej ciepły, naturalny głos i jazzowe frazowanie tworzą niepowtarzalną aurę.